لویی-فردینان سلین

نام اصلی اش لویی فردینان دتوش بود و نام مستعار سلین را شاید برای ادای دین و احترام به مادربزرگش برگزید. وی در 27 ماه می در پاریس چشم به جهان گشود. سلین تا سال 1907 به مدارس محلی می رفت و از آن سال به بعد او را به آلمان و انگلستان فرستادند. به این ترتیب توانست به زبان ها و فرهنگ های دیگر به آسانی دست یابد و بعد ها مبنای آثارش قرار بگیرد. در سال 19912 برای سه سال در سواره نظام ارتش ثبت نام کرد. دو سال بعد در یک عملیات نظامی وی داوطلب شد با اسب پیامی را برساند که در آن سلین مجروح شد و بازوی راستش تقریباً از کار افتاد و شنوایی اش آسیب دید.

وی در سال 1915 مدتی در کنسولگری فرانسه در لندن مشغول شد و یک سال بعددر کامرون (از مستعمرات آلمان) در یک شرکت بازرگانی کار گرفت. در سال 1917 به پاریس بازگشت و به علت تسلط به زبان انگلیسی در بخش پاریس بنیاد راکفلر مشغول به کار شد و سخنرانی هایی در خصوص بیماری های ریه داشت و پس از آن بود که به پزشکی علاقمند شد. سلین در سال 1921 تحصیلات خود را در پزشکی آغاز کرد و پس از اخذ مدرک دکترا مطبی خصوصی در رنه باز کرد که پس از چند ماه تعطیل شد و سپس رهسپار زوریخ شد و به واسطه اشتغال در جامعه ملل به کشورهای زیادی سفر کرد که این سال ها آغازی بود برای نویسندگی اش؛ البته بنا به ادعای خود برای گذران زندگی و پول درآوردن به نوشتن روی آورد.

وی رمان سفر به انتهای شب را در سال 1932 چاپ کرد که جایزه ادبی رئودو را نصیب او کرد. رمان مرگ قسطی اثر بعدی او بود، سلین در سال 1937 هیچ و پوچ برای یک کشتار را به چاپ رسانید که آغازی برای تمایلات جدی ضد یهود و از دیدگاه خودش بیان صلح جهانی او بود. انتشار جزوه مدرسه ی جنازه ها منجر به تبعید و زندانی شدن او شد. سلین در طی جنگ جهانی دوم طی سال های 1944-1939 به عنوان پزشک کشتی به خدمت ارتش در آمد و پس از سقوط فرانسه اوضاع برایش راحت تر شد و سرپرست کلینیک پزشکی شد ولی با پایان سال 1944 و بعد از اینکه معلوم شد آلمان جنگ را می بازد وی به دانمارک گریخت ولی در آنجا دستگیر شد و 14 ماه را در بخش محکومان به مرگ سپری کرد و در سال 1947 آزادی مشروط بدست آورد و در سال 1951 به خیانت محکوم شد ولی ارتش فرانسه به دلیل رشادت در جنگ جهانی اول او را مورد عفو قرار داد و سلین فرصت یافت تا تبعید گاه خود دانمارک را ترک کند و به فرانسه بازگردد.

سرانجام سلین در اول ژوییه 1961 دیده از جهان فرو بست و او را در گورستان مودون به خاک سپردند.

آثار: سفر به انتهای شب، مرگ قسطی، دسته دلقک ها، معرکه(جنگ)، افسانه ای برای وقتی دیگر

منبع: مجله بخارا خرداد 1385 شماره 51، سالشمار و کتابشناسی لویی فردینان سلین( قابل دسترسی در پرتال جامع علوم انسانی)