اروین د. یالوم

اروین دیوید یالوم در سال ۱۹۳۱ در واشنگتن به دنیا آمد، پدرو مادر او مدت کوتاهی بعد از جنگ جهانی اول از روسیه به آمریکا مهاجرت کرده بودند. اروین یهودی بود و به گفته خودش آن موقع‌ها در دهه 40 یهودی‌ها دوست داشتند یا بچه شان مثل خودشان تاجر شود یا مثل همسالانشان پزشک. او می‌دانست که تخصص روان پزشکی به حرف‌های تولستوی و داستایوفسکی شبیه‌تر است و برای همین پزشکی خواند. غرق شدن در کتاب‌های آکادمیک پزشکی ذوق قصه گویی‌اش را برای مدتی کور کرد اما به محض شروع کار روان پزشکی دوباره حسش بیدار شد.

 او ابتدا در دانشگاه جرج واشنگتن و سپس در سال ۱۹۵۲ در دانشگاه بوستون در رشته پزشکی به تحصیل پرداخت و در سال ۱۹۶۰  در رشته روانپزشکی از دانشگاه جانز هاپکینز  فارغ التحصیل شد و بعد از گذراندن دو سال خدمت سربازی، در سال ۱۹۶۳ استاد دانشگاه استنفورد شد. در همین دانشگاه بود که الگوی روانشناسی هستی گرا یا اگزیستانسیال را پایه گذاری کرد. یالوم هم آثار دانشگاهی متعددی تالیف کرده است و هم چند رمان موفق دارد. او جایزه انجمن روانپزشکی آمریکا را در سال ۲۰۰۲ دریافت کرد، اما بیشتر به عنوان نویسنده رمان‌های روانشناختی، به ویژه رمان مشهور وقتی نیچه گریست شهرت دارد.

منابع: وبسایت شخصی اروین د. یالوم، ویکی پدیا ، همشهری جوان ( متن کامل آن در ادامه مطلب)